اثر دفروکسامین در بقاء موشهای مبتلا به پریتونیت القائی
نویسندگان
چکیده مقاله:
مقدمه: اکسیداتیو یکی از عوامل اصلی آسیب سلولی، نارسایی عضو و مرگ در سپسیس است؛ از اینرو داروی دفروکسامین- آنتی اکسیدان جمعکننده آهن و جمعکننده بالقوه رادیکال آزاد به عنوان گزینهای جذاب برای درمان دارویی در سندرم سپتیک مطرح است. در این مطالعه اثر دارو روی بقاء موشهای سپتیک بررسی شد. روش کار: در 20 سر موش صحرایی نر به روش بستن سکوم و پانکچر آن (CLP) پریتونیت القاء شد. سپس با انتخاب تصادفی به یک گروه ده تایی از آنها دو دفعه دفروکسامین (دوز نهایی: 40 mg/kg) زیرپوستی و به گروه ده تایی دیگر دارونما (نرمال سالین) داده شد. دو گروه ده تایی دیگر نیز به عنوان گروه کنترل سالم و گروه جراحی بدون پریتونی در نظر گرفته شدند. همه موشها در شرایط یکسان از نظر سلامتی، محیط زندگی و تغذیه قرار داشتند. زمان فوت موشها ثبت شد. یافتهها: دفروکسامین باعث افزایش بارز زمان بقاء موشهای مبتلا به پریتونیت القایی در مقایسه با گروه دارونما شد. این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود. نتیجهگیری: درمان با دفروکسامین به طور بارزی بقاء را در موشهای سپتیک افزایش میدهد.
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملمقایسه اثر دفروکسامین با ترکیب دفروکسامین و دفریپرون بر اندکسهای اکوکاردیوگرافیک بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور
چکیده زمینه و هدف: تزریقهای مکرر در بتاتالاسمی سبب تجمع آهن اضافی در بدن شده که این تجمع در قلب سبب عوارض جدی و مرگ میشود. دفروکسامین یک درمان استاندارد است ولی تزریق روزانه 12-8 ساعت از این دارو بصورت زیر جلدی سبب درد موضعی و عدم پذیرش دارو از جانب بسیاری از بیماران شده لذا نیاز به یک داروی دیگر جهت بهبود سورویوال و پذیرش دارو احساس شد. دفریپرون داروی خوراکی تائید شده بوده سبب دفع آهن از ...
متن کاملمقایسه اثر درمان ترکیبی دفروکسامین و دفریپرون با دفروکسامین به تنهایی در بیماران تالاسمی ماژور
چکید ه سابقه و هدف اضافه بار آهن به ویژه در قلب، مهمترین علت مرگ و میر بیماران تالاسمی ماژور میباشد. شلاتورتراپی یکی از روشهای درمانی مهم این بیماران است. این مطالعه به منظور مقایسه اثرات درمان ترکیب ی دفروکسامین با دف ریپرون و دفروکسامین به تنهایی در بیماران تالاسمی ماژور استان مازندران انجام شد. مواد و روشها در یک کارآزمایی بالینی، بیماران تالاسمی ماژور با فریتین سرم بیش از ng/m...
متن کاملبررسی اثر تزریق دفروکسامین بر رشد کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور
Introduction: Thalassemia major is one of the most common chronic blood disorders that is characterized by reduced or lack of production of one or more globin chains. Treatment with transfusion programs, chelating therapy has considerably prolonged survival in thalassemic patients. Studies have demonstrated that chelation therapy regularly can prevent from disorders in growth of thalassemic chi...
متن کاملاثر دفریپرون - دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور
زمینه و هدف : دفروکسامین یک شلاتور استاندارد طلایی در مقایسه با شلاتورهای جدیدتر است. درمان ترکیبی دفریپرون و دفروکسامین بار آهن قلبی را در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور کاهش میدهد. این مطالعه به منظور تعیین اثر دفریپرون - دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور انجام گردید. روش بررسی : در این مطالعه کوهورت تاریخی آیندهنگر 8 بیمار مبتلا به بتاتالاسمی ماژور تحت درمان با دفروک...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 10 شماره 1
صفحات 1- 6
تاریخ انتشار 2012-04
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023